Verslag BE-NL

Verslag interland BE-NL gemaakt door onze Belgische vrienden!

Interland Lier – De Lier, door Patrick Verrijssen.

Op zaterdag 12 oktober ontving Schaakvereniging Chesslooks uit Lier (B) opnieuw onze schaakvrienden uit het Nederlandse De Lier voor onze jaarlijkse interland, de derde ondertussen al. Het mooie weer was weer van de partij – de man met de lange grijze baard hierboven heeft duidelijk een boontje voor onze BE-NL-ontmoeting – en alle ingrediënten waren weer aanwezig om er een fijne dag van te maken.

Rond 10u30 mochten we 14 goedgemutste noorderburen verwelkomen. Onverwacht eentje minder als voorzien. Het werd wederom een blij weerzien. Na koffie en gebak in de Rosmolen trokken we naar de Zimmertoren. Daar stond een stadsgids op ons te wachten voor een mooie rondleiding in de toren en het naastgelegen Zimmer-museum. De obligate groepsfoto voor ons Liers monument bij uitstek mocht natuurlijk niet ontbreken.

We kregen een boeiende rondleiding van een bijwijlen zeer grappige gids die op – give or take a few – 3000 ‘euhs’ na het zeer goed uitlegde. Een gids die overigens in z’n jonge jaren zelf nog geschaakt had. Nadien vertelde hij nog dat hij bij z’n verhuis uit Lier, vier jaar geleden, al z’n schaakboeken (±80) aan SK Zimmertoren kado had gedaan.

Na de rondleiding volgde er in de Rosmolen een lunch met lekkere belegde broodjes en heerlijke soep. Kim, mama van Louis en Oscar, had twee grote potten gemaakt: superlekkere courgette- en minstens zo heerlijke wortelsoep. Toppings als amandelschilfertjes en fetakaas vormden – om in de terminologie te blijven – de kers op de taart. Samen met Roos, mama van onze Sepp, hadden beide dames ook voor pakweg 100 belegde broodjes gezorgd. Toch wel handig, enthousiaste schaakmama’s 😉
Rond twee uur trokken we in groep naar onze schaakzolder voor datgene dat we als officieel excuus gebruiken voor onze jaarlijkse ontmoeting: een interland Belgisch Lier – Nederlands De Lier, aan 14 borden. En dat het spannend was…
Bij opgaan van de trappen naar onze schaakzolder hoorde ik Ar nog net droog opmerken ‘nou, we spelen op hoog niveau vandaag’. Die Ar toch 😉

Tornooileider Erik gaf eerst nog een woordje uitleg en dan konden de partijen beginnen. Het getetter – er waren op dat moment al zo’n 617.518 woorden uitgewisseld, oftewel het dagdebiet van zo’n 20 praatgrage volwassen vrouwen – verstomde en maakte plaats voor gewijde stilte. Hooguit onderbroken door onze krakende vloer of een verbale overpeinzing van Ar 😉
Het scenario was weer sterk vergelijkbaar met de vorige edities. De Nederlanders namen van bij het begin voorsprong. De Belgen kwamen terug, maar zagen hun noorderburen dan plots terug demarreren. Een verslag van de wedstrijd.

Na ongeveer twee uur spelen viel de eerste beslissing. Pieter had al een foutje gemaakt tegen Sander, met stukverlies tot gevolg, en toen daar ook nog dameverlies bovenop kwam was het pleit beslecht. (0-1)

Exact één minuut later kwam België langszij. Erik’s stukken kwamen zeer actief te staan, die van Dennis steeds slechter.
Dennis koos toen voor een te roekeloze aanval op de zwarte koningsstelling, en dit werd afgestraft: de witte dame werd middels een clever tussenschaakje ingesloten en ging verloren. (1-1)

En weer exact één minuut later schoot Ruud – nee, niet Gullit, wel van Heyningen – z’n ploeg weer op voorsprong. Tof had de snelle opening middels g5 en het niet-rokeren van Ruud niet verwacht. Ruud posteerde dame en paarden op zeer actieve velden. Tof probeerde nog een verdediging op te werpen maar toen hij een vork te laat zag aankomen ging er materiaal en even later de partij verloren. (1-2)

Na een korte pauze – er kan niet elke minuut een uitslag binnenkomen – volgde de eerste remise van de dag.
Er kwam een koningsgambiet op het bord, dat door Eddy geweigerd werd. Eddy won vervolgens een pionnetje van Wim maar kreeg dan een stevige aanval op z’n koningsvleugel over zich heen. Toen de rookwolken na die aanval waren opgetrokken werd de vredespijp bovengehaald. (1½-2½)

Vlak daarna plaatsten de Nederlanders een tussensprintje. Wim speelde tegen Marc een solide partij. Hij schoof Marc stapje voor stapje verder van het bord en mocht een winstpunt noteren. (1½-3½)

Na een wat langere pauze liep de volgende uitslag binnen. Een veel te nerveuze Ariadna – het is maar schaken meid 🙂
– speelde een goeie aanvalspartij en milderde onze achterstand tot één punt. (2½-3½)

Dan was het de beurt aan de volgende schuivers. Louis en Leen speelden een partijtje ‘betonschaak’. Toen de dames van het bord gingen was het vet echt van de soep en werden de handen geschud zodat er een goed glas ‘PP Louis’ uit onze frigo gehaald kon worden.(3-4)

En hiermee zaten we in de helft. Bijzonder opvallend was dat op dat moment exact de onderste tornooitabel klaar was: borden 8 t.e.m. 14. Zij hielden het voor 17u00 allemaal voor bekeken. Borden 1 t.e.m. 7 wilden nog wat meer waar voor hun geld.

Dan kwam er een einde aan de vreemdste partij van de dag. Gunter had zich in de opening flink mispakt. Hij won weliswaar een pion, maar die pionwinst kostte hem wel een vol stuk… Annemarie dacht dat het een min of meer theoretisch offer was en ging de uitdaging aan. Een mooie partij om volgen, met kansen over en weer. Net toen Annemarie én toeschouwers dachten dat het wel ongeveer afgelopen was offerde Gunter z’n toren om de vijandelijke koning uit z’n kasteel te lokken. Annemarie had geen andere keuze dan het offer aan te nemen. Gunter ging in het open veld op koningsjacht maar had te weinig materiaal om voor winst te gaan. Annemarie van haar kant had geen andere keuze dan op eeuwig schaak in te gaan. (3½-4½)

Even later kwamen de Belgen voor de tweede keer gelijk. Teamcaptain Teun en Kevin ontrolden een gesloten Siciliaan op het bord. Pionwinst van Teun werd ongedaan gemaakt en in de daaropvolgende aanval moest Teun alles bovenhalen om overeind te blijven. Hij moest de kwaliteit geven. Toen hij dacht een goeie torenzet gezien te hebben overzag hij echter een belangrijk detail: hij liep mat. Punt voor Kevin. (4½-4½)

Rudi kwam tegen Sandra een pionnetje achter maar wist dit goed te maken. Vervolgens won Sandra weer een pionnetje en maakte onze penningmeester de achterstand weer goed. Kort daarna won Sandra wéér een pionnetje maar Rudi was zo hardnekkig dat hij het wéér terugwon. Ondertussen waren er zoveel andere stukken in de doos verdwenen dat de resterende stelling volledig gelijk was. De vrees voor een gebrek aan pionnetjes om hun scenario te blijven herhalen noopte Rudi en Sandra om remise overeen te komen. (5-5)

En wéér namen de Nederlanders een kleine voorsprong. In een koningsindiër kreeg Julian al vroeg in de partij druk op Jan’s stelling. Het kostte Jan een stuk, maar de stelling was daarna zo open dat er wederzijdse kansen waren. Julian liet enkele steekjes vallen en van een stuk voorsprong ging het naar een kwaliteit achter.
De Lier-voorzitter Jan wist het eindspel vakkundig naar zich toe te halen. (5-6)

We naderden zes uur ondertussen. Onze voorzitter Pierre met zwart tegen Dick. Het werd een positionele partij met veel manoeuvreren. Op een bepaald moment vond er een grote ruilactie plaats, maar daarvoor ga ik even citeren uit het verslag van mijn Nederlandse collega (wegens te goed om te laten liggen 🙂 )’ Toen werd er wel op los geslagen, al bleef dit wel beperkt tot het bord.’ Het eindspel van enkele pionnen en 2 torens dat resteerde was remise. (5½-6½)

Willy stond al geruime tijd beter tegen Ar. Die bleef zich echter hardnekkig verdedigen. Bijzonder hardnekkig. Zo kon Willy zijn geliefkoosde knuffelschaak spelen en werd dit toch nog de op één na langste partij. Uiteindelijk wist Willy z’n punt toch op het droge te krijgen, en daarmee de stand terug gelijk te maken. (6½-6½)

De allerlaatste partij was weer tussen dezelfde mensen als vorig jaar. Ook toen sloten Johan en Jaap de interland af. Vorig jaar moest Johan winnen om de eindstand gelijk te maken. Dat lukte hem toen na een spannende pot. Ook dit jaar werd het een spannende partij. Johan offerde een pion voor initiatief, maar Jaap anticipeerde goed. Dan overzag Johan iets waardoor hij een stuk moest geven. Hij sleepte wel 4 pionnen uit de brand, een mooie compensatie. Johan probeerde nog tot 19u00 maar Jaap wist alles binnen de remisegrenzen te houden. Een puntendeling na een lange partij van vijf uur was het resultaat. Dat maakt dat onze interland voor het tweede jaar op rij op een gelijkspel eindigt. Mooier kan niet. (7-7)

Het was een bijzonder spannende en aangename wedstrijd tussen twee ploegen die – ondanks de elo-verschillen – zeker aan elkaar gewaagd waren.

De volledige uitslag van Lier (B) – De Lier (NL):
1.	Willy Fleerackers	1997	–	Ar Verduijn	1608	1-0
2.	Gunter Van Den Bossche	1837	–	Annemarie Voorberg	1623	½-½
3.	Kevin Verbeeck	1818	–	Teun van Dijk	1623	1-0
4.	Julian Carpentier	1818	–	Jan Tamerus	1616	0-1
5.	Johan Knabe	1766	–	Jaap de Jong	1788	½-½
6.	Pierre Guldentops	1686	–	Dick Valk	1601	½-½
7.	Rudi Demeersseman	1584	–	Sandra van den Berg	1578	½-½
8.	Erik Laporte	1565	–	Dennis van Berkel	1568	1-0
9.	Louis Laeremans	1375	–	Leen Kemeling	1559	½-½
10.	Eddy Vinckens	1341	–	Wim Poot	1464	½-½
11.	Tof Govaerts	1254	–	Ruud van Heyningen	1412	0-1
12.	Pieter Lambrechts	1153	–	Sander de ‘l Ecluse	1196	0-1
13.	Ariadna Kalinkina	NC	–	Rob van Kolmeschate	1147	1-0
14.	Marc Verheyen	NC	–	Wim de Lange	NC	0-1

De meeste aanwezigen waren al naar De Rosmolen vertrokken voor de partij tussen Jaap en Johan afgelopen was. Toen ze als allerlaatsten binnenkwamen, samen met onze zolderopruimers, werden ze dan ook als helden onthaald. De ironie wil dat Jaap – is me verteld – blijkbaar steeds één van de eersten is om naar huis te willen 🙂
De avond werd afgesloten met een gezellig etentje. Op het menu: trio van pasta. Jessie, Kim en Patrick hadden in de dagen ervoor enige tijd in de keuken gespendeerd om alles zo goed mogelijk voor te bereiden. Een etentje voor ruim 30 mensen klaarmaken in een lokaal zonder echte keuken is logistiek immers geen makkelijke klus. Gelukkig was er ruim hulp en zijn schakers over het algemeen nogal creatieve mensen die goed kunnen improviseren.
Rond halfacht konden we dan eindelijk aan tafel. Onder het genot van een glaasje wijn en in goed gezelschap zag je in de Rosmolen niets dan blije en enthousiaste gezichten. Dat de mensen een tweede en zelfs derde keer terugkwamen om hun bord te vullen zagen we als een groot compliment. Jammer genoeg door omstandigheden wel geen ijs achteraf. Dat blijven we ze schuldig. Maar geen erg, zelfs onze penningmeester leek het niet héél erg te vinden 🙂
Voorzitter Jan Tamerus – wat heeft die man een talent om te speechen, stikjaloers ben ik er op – bedankte ons na het eten uitgebreid voor de hartelijke ontvangst en de fijne dag. We kregen ook allemaal een leuk én lekker kado: een mooi blik met aan de buitenkant een mooie opdruk en aan de binnenkant heerlijke stroopwafels. En een mooi notitieboekje erbovenop. En passant nodigde hij ons uit voor volgend jaar. Ik vermoed dat we wel enkele mensen bijeen gaan kunnen krijgen…
Beste mensen van De Lier, het was ons weer een waar genoegen om jullie terug te zien. Alhoewel het eigenlijk nog maar de derde keer was dat we elkaar zagen voelde het alsof we al jarenlang vrienden zijn. Hartelijk, grappig en vertrouwd 🙂 En Teun en Jan, bedankt voor de prettige samenwerking bij de voorbereiding.
Tot slot wil ik iedereen bij ons bedanken voor de massa’s hulp die er geweest is: het klaarzetten van alle speelmateriaal, de voorbereidingen voor het eten, het opruimen/afwassen/etc,.., Ik ga geen namen noemen – dan kan ik ook niemand vergeten… – maar iedereen die een handje heeft toegestoken om hier weer een onvergetelijke dag van te maken: superbedankt!
Nu wordt het weer aftellen naar interland nummer 4!